KONFERENCJA NAUKOWO - SZKOLENIOWA POLSKIEGO TOWARZYSTWA ORTODONTYCZNEGO OPOLSKIEGO KOŁA REGIONALNEGO

W dniu 31.05.2019 w Opolu odbyła się Konferencja naukowo – szkoleniowa Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego Opolskiego Koła Regionalnego

PROGRAM KONFERENCJI

10³⁰ – 11⁰⁰	Rejestracja
11⁰⁰ – 11²⁰	dr Jolanta Jarka, lekarz ortodonta specjalista II st. „Współpraca ortodonty z logopedą i fizjoterapeutą filarem profilaktyki i skutecznego leczenia wad zgryzu.”
11²⁰ – 11⁵⁰	mgr Barbara Broers, Specjalista pielęgniarstwa położniczego i neonatologicznego, Certyfikowany Doradca Laktacyjny, „Wsparcie laktacyjne i profesjonalna pomoc laktacyjna w ramach zespołu terapeutycznego.”
11⁵⁰ – 12²⁰	dr n. hum. Magdalena Czajkowska, Fizjoterapeuta dziecięcy, neurologopeda kliniczny, „Skrócone wędzidełko u niemowląt – kompensacja w triadzie: ssanie – połykanie – oddychanie.”
12²⁰ – 12⁵⁰	mgr Marta Malinowska, Logopeda, „Wady twarzoczaszki w terapii stomatognatycznej.”
12⁵⁰ – 13⁰⁰	Dyskusja
13⁰⁰ – 13³⁰	Lunch
13³⁰ – 13⁵⁰	mgr Beata – Sobera Baron, Neurologopeda, „Ankyloglossia jako zabieg, który może decydować o skuteczności terapii logopedycznej i postepowania ortodontycznego.”
13⁵⁰ – 14²⁰	dr n. hum. Magdalena Czajkowska, Fizjoterapeuta dziecięcy, neurologopeda kliniczny, „Obniżone napięcie mięśniowe- wpływ na pozycję spoczynkową języka oraz dysfunkcję toru oddechowego.”
14²⁰ – 15⁰⁰	dr n. hum. Agnieszka Borowiec, Neurologopeda, „ Wpływ funkcji prymarnych układu stomatognatycznego na stan artykulatorów oraz wzorców ruchowych w sposobie artykulacji.”
15⁰⁰ – 15²⁰	Dyskusja
15²⁰ – 15³⁰	Podsumowanie i zakończenie konferencji

Abstrakty

Wsparcie laktacyjne i profesjonalna pomoc laktacyjna w ramach zespołu terapeutycznego

mgr Barbara Broers , Specjalista pielęgniarstwa położniczego i neonatologicznego,

Certyfikowany Doradca Laktacyjny

dr hab. Barbara Królak – Olejnik, prof. nadzw.

Katedra i Klinika Neonatologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Uniwersytecki Szpital Kliniczny,

ul. Borowska 213, 50-556 Wrocław

tel.: 71 733 15 00, faks: 71 733 15 09

Korzyści zdrowotne wynikające z karmienia piersią są obopólne zarówno dla dziecka, jak i matki. Pokarm matki zawiera wszystkie niezbędne składniki, aby zaspokoić wszystkie potrzeby dziecka w okresie wyłącznego karmienia piersią, jak też później wspiera wprowadzanie żywności uzupełniającej.

Karmienie piersią, aby przebiegało prawidłowo, wymaga instruktażu i wsparcia matek nie tylko po porodzie ale już w okresie ciąży. W momencie pojawienia się problemów laktacyjnych należy poszerzyć wiedzę, poświęcić matce więcej czasu przekazując umiejętności praktyczne. Matki szukają pomocy u lekarzy, położnych, pielęgniarek, a także fizjoterapeutów. Nie zawsze jednak personel medyczny spełnia oczekiwania matek. Udowodnioną barierą jest brak czasu, wiedzy i umiejętności oraz zaburzenia komunikacyjne podczas rutynowych wizyt patronażowych.

Aby zapewnić matkom fachową, specjalistyczną opiekę - nie tylko w Polsce - dynamicznie rozwija się profesjonalne poradnictwo laktacyjne. Wiele problemów laktacyjnych jest złożonych, wymaga diagnostyki, leczenia, ale też czasu, wiedzy i doświadczenia. Poradnictwo III poziomu daje możliwość kompleksowego rozwiązania ich przez jedną osobę - konsultanta/doradcę laktacyjnego - posiadającą specjalistyczną praktyczną i teoretyczną wiedzę w zakresie promocji i wspierania karmienia piersią i rozwiązywania problemów w każdym okresie laktacji. Wykazano, bowiem wysoką skuteczność tego typu poradnictwa w stosunku do wyłączności i czasu trwania karmienia piersią.

Zgodnie ze standardem opieki okołoporodowej (Dz. U. poz. 1756 z dn. 16 sierpnia 2018) - obowiązującym w jednostkach organizacyjnych ochrony zdrowia sprawujących opiekę nad matką i dzieckiem - edukacja w zakresie laktacji i karmienia piersią powinna mieć miejsce już w okresie ciąży, a wsparcie w zakresie karmienia naturalnego matka powinna uzyskać zarówno bezpośrednio po urodzeniu dziecka jak również w każdym okresie laktacji. Aby te zadania były należycie realizowane należałoby podnieść poziom wiedzy personelu medycznego w dziedzinie laktacji, bo obecnie jest on zróżnicowany a bywa niesatysfakcjonujący. Celem, do którego należy dążyć, zgodnie z rekomendacjami światowymi (WHO, AAP) europejskimi (ESPGHAN), regionalnymi (PTGHiŻDz, PTN) jest wyłączne karmienie piersią przez pierwszych sześć miesięcy życia dziecka a następnie wprowadzanie żywności uzupełniającej w osłonie karmienia piersią, kontynuowanie karmienia do 1 roku lub dłużej według życzenia matki i dziecka.

Frenotomia jako zabieg, który może decydować o skuteczności terapii logopedycznej i postępowania ortodontycznego.

Neurologopeda Beata Sobera-Baron

Zagadnienie współpracy środowisk medycznych z logopedycznymi jest wciąż żywym, rozwijającym się tematem. Z tego powodu autorka referatu próbuje ukazać konieczność szeroko zakrojonej współpracy i posiadania aktualnej wiedzy na temat pracy specjalistów z wielu dziedzin.

Część referatu zawiera najczęstsze pytania dotyczące ankyloglosji i samego zabiegu przecięcia wędzidła podjęzykowego (frenotomii) oraz odpowiedzi specjalisty chirurgii dziecięcej, który od lat przeprowadza zabiegi przecięcia wędzidła i skutecznie współpracuje z logopedami.

Autorka, korzystając z własnych doświadczeń, pokazuje przykłady, w których bez frenotomii pacjent długo oczekiwałby na pierwsze efekty terapii lub owe postępy w ogóle nie byłyby możliwe.

Skrócone wędzidełko u niemowląt – kompensacje w triadzie ssanie – połykanie – oddychanie.

dr n. hum. Magdalena Czajkowska

Zarówno w Polsce, jak i na świecie brakuje standardu postępowania medycznego w przypadku noworodków oraz niemowląt ze skróconym wędzidełkiem języka. Sytuacja ta stwarza trudności wśród specjalistów w podejmowaniu decyzji o słuszności zabiegu frenotomii (frenulotomii). Niepodcięte skrócone wędzidełko języka może być jedną z przyczyn niepowodzeń karmienia noworodka/niemowlęcia podczas odżywczego ssania. Ograniczenie ruchomości a zarazem motoryki języka wpływa na zbyt płytkie uchwycenie brodawki sutkowej, trudności w jej uszczelnieniu i niedostateczne wytworzenie ujemnego ciśnienia w jamie ustnej. A wśród niemowląt pierwszego półrocza (0-6 miesięcy) kompensacje przetorowane przez ograniczenie ruchomości języka mogą stać się przyczyną trudności w rozszerzaniu diety, braku tolerancji konsystencji pokarmu innej niż płynna i półpłynna.

Pierwsze symptomy, które mogą wskazać na obecność skróconego wędzidełka, typu przedniego oraz tylnego, to zaburzenia w koordynacji triady ssanie – połykanie – oddychanie. Zbyt długie zwlekanie z decyzją dotyczącą konsultacji ze specjalistą naraża dziecko na realizowanie i utrwalanie wzmożonych odruchów obronnych, tj. kąsanie, odruch gardłowy oraz kompensacyjną motorykę języka.

Obniżone napięcie mięśniowe – wpływ na pozycję spoczynkową języka oraz dysfunkcję toru oddechowego.

dr n. hum. Magdalena Czajkowska

Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka oraz dysfunkcja oddychania to coraz częściej występujące zakłócenia funkcjonalne w obrębie obszaru ustno-twarzowego dzieci w wieku przedszkolnym. Globalne spojrzenie na kontrolę napięcia mięśniowego dziecka tłumaczy w znaczący sposób przyczynę tych zaburzeń. Obniżone napięcie mięśniowe (hipotonia) w obrębie tułowia i osi środkowej ciała może bezpośrednio determinować stan napięcia mięśniowego kompleksu ustno-twarzowego. Szeroko pojęta norma napięcia mięśniowego u dziecka bez obciążonego wywiadu medycznego stwarza dziś specjalistom trudności, co jest fizjologią, a co już patologią.

Hipotoniczne dzieci, to codzienność logopedów prowadzących zajęcia logopedyczne w przedszkolach i poradniach psychologiczno – pedagogicznych. Selektywne ćwiczenia mające na celu zwiększenie sprawności motorycznej języka, korektę pozycji spoczynkowej języka czy domknięcie jamy ustnej z nosowym torem oddychania – bez globalnego spojrzenia na napięcie mięśniowe tułowia, stają się często nieskuteczne. W efekcie czego, terapia logopedyczna opierająca się jedynie na usprawnianiu aparatu mowy bez uwzględnienia hipotonicznego tułowia dziecka nie przynosi znaczących rezultatów terapeutycznych.

Wady twarzoczaszki u pacjentów z wybranymi chorobami rzadkimi – rola neurologopedy.

Marta Malinowska

Certyfikowany Logopeda

Neurologopeda Centrum Skutecznej Terapii i Edukacji „Mądre Słówka”

Zaburzenia anatomiczne i funkcjonalne w obrębie mózgu, układu nerwowego i narządu słuchu to najczęstsze, lecz nie jedyne biologiczne przyczyny zaburzeń komunikacji językowej. Niebagatelną, negatywną rolę w procesie nabywania języka odgrywają nieprawidłowości rozwoju twarzoczaszki dziecka np. rozszczepy. Innym, ważnym etiologicznym aspektem zakłóceń językowego porozumiewania się są zaburzenia genetyczne.

Omawiany wykład prezentuje trudną do ustalenia definicję chorób rzadkich, które z perspektywy medycznej nie są spójną kategorią. Z danych Ministerstwa Zdrowia w Polsce na chorobę rzadką cierpi od 2,3-3 miliona osób. Narodziła się koncepcja stworzenia Narodowego Planu dla Chorób Rzadkich, w którego skład wszedł zespół ekspertów lekarzy, lecz pomija się rolę neurologopedy w procesie terapeutycznym.

Działania Narodowego Planu dla Chorób Rzadkich dotyczą istotnych i koniecznych zmian, które przyczynią się do szybkiej identyfikacji chorób rzadkich m.in. poprzez ich klasyfikację i rejestr, diagnostykę, (badania przesiewowe, testy genetyczne), opiekę zdrowotną dla pacjentów z tymi chorobami, a także zintegrowany system oparcia społecznego dla pacjentów z chorobami rzadkimi i ich rodzin. Działania rządowe powinny być skierowane do różnych instytucji publicznych, nauczycieli, specjalistów – terapeutów, pracowników opieki społecznej.

Wykład prezentuje wybrane zespoły rzadkie, w których jednym z wielu symptomów są występujące zaburzenia mowy. Istotne są działania terapeutyczne wielu specjalistów min. lekarzy ortodontów, chirurgów, genetyków oraz nerologopedów.