Decyzja o rozpoczęciu leczenia ortodontycznego powinna być podjęta po dokładnej analizie wszystkich związanych z tą decyzją czynników. Są nimi np.:
Po zakończeniu aktywnego leczenia i demontażu aparatów, konieczne jest stosowania aparatów retencyjnych, czyli utrwalających osiągnięty rezultat oraz zabezpieczających przed nawrotem wady. Zaprzestanie ich stosowania, w szczególności w krótkim odstępie czasu po demontażu, może spowodować nawrót wady. Lekarz ortodonta może zalecić też usunięcie niemieszczących się w łuku zębowym trzecich zębów trzonowych, tzw. ósemek albo jak najszybsze wykonanie uzupełnień protetycznych w przypadku braków zębowych. Są to często istotne elementy planu leczenia mające wpływ na jego rezultat.
Takie świadome podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia ortodontycznego, powinno uchronić pacjenta przed jego przerwaniem z powodu niemożności sprostaniu wymienionym wyżej okolicznościom. Aparat ortodontyczny, w szczególności aparat stały, nie może pozostawać na zębach bez kontroli. Jak każdy środek leczniczy musi być stosowany tylko tyle, ile to konieczne i pod kontrolą lekarza. Mogą bowiem wystąpić niekontrolowane ruchy czy przemieszczanie się zębów, uszkodzenia samych zębów (resorpcja korzeni lub ubytki w miejscach źle doczyszczanych), odleżyny lub stany zapalne tkanek miękkich.
Rozpoczęcie leczenia ortodontycznego to z jednej strony zobowiązanie lekarza do rozłożonego w czasie sprawowania opieki nad pacjentem, a z drugiej zobowiązanie pacjenta do stosowania się do zasad i zaleceń. Obie strony są zainteresowane, aby osiągnąć jak najlepsze możliwe do uzyskania efekty leczenia ortodontycznego.
Używamy cookies